Zapraszam was na kolejną przygodę z poznaniem bliżej i odwiedzeniem wirtualnie mojej malowniczej, lecz trochę już chłodnej Dukli. Dukla pomimo zmieniających się pór roku jest piękna, zjawiskowa i coraz bardziej rozbudowywana. To piękne miasto wyróżnia się nie tylko ciekawymi i pięknymi zabydkami, a także historiami. Turystom Dukla kojarzy się także z piękną Górą Cergową , która jest widoczna z drogi głównej, a także z pobliskich wsi. A także znajduję się tam Magurski Park Narodowy.
( na zdjęciu bok góry , a także nowo wybudowany zalew w Cergowej )
Od niedawna Dukla posiada piękny zalew w Cergowej , gdzie można popływać rowerkami za zgodą właściciela. Przy zalewie jest wybudowany hotel, który niedługo zostanie otworzony. Zalew, jak i hotel można zobaczyć z drogi głównej.
W Dukla posiada także Pałac Dukielski, który jest własnością Hrabiego Tarnowskiego i obecnie znajduję się tak Muzeum Historyczne. Początki pałacu w Dukli sięgają XVI wieku, kiedy to Jan Jordan wzniósł renesansowy dwór obronny, przebudowany w wiek później przez starostę sanockiego Franciszka Bernarda Mniszcha w zamek bastionowy. W XVIII wieku małżeństwo Mniszchów: Jerzy August Wandalin i Anna z Bruhlów nadało mu wygląd późnobarokowej rezydencji magnackiej o kształcie podobnym do dzisiejszego. Rezydencja dukielska stała się ośrodkiem kultury i politycznej opozycji wobec króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wtedy też powstał okazały park w stylu francuskim z teatrem na wodzie i licznymi mostkami, rzeźbami, posągami i innymi ozdobami parkowymi. Zachowało się tylko kilka posągów przeniesionych z parku i postawionych w różnych częściach miasta. Cechy stylowe zarówno dukielski pałac, jak i park zaczęły tracić w XIX wieku, gdy właścicielami byli Męcińscy. XX wiek przyniósł zniszczenia podczas obu wojen światowych i dewastację parku przez komunistów. Park nie kiedyś w stylu francuskim. Pomimo swojego zaniedbania wart jest krótkiego choćby spaceru i zwrócenia uwagi przy dojeździe na aleję akacjową.
W parku znajduję się również kaplica grobowa w parku, w której spoczywają: Cezary Męciński (syn Wojciecha), Adam Męciński i jego żona Józefa Męcińska z Kuczyńskich oraz ks. Stanisław Puszet – cioteczny brat Adama Męcińskiego, honorowy kanonik, katecheta gimnazjalny w Krakowie – zmarł w Dukli w 1907 r.
( Dukielski Pałac - Muzeum Historyczne - zdjęcie robione z boku )
( na zdjęciu znajduje się Park w Dukli .
Poniżej 1 staw w Dukielskim Parku )
( Kaplica grobowa , która znajduję się w Dukielskim Parku )
W Dukli kiedyś znajdował się Browar i gorzelnia. Do dziś stoją mury tego budynku usytuławanego nad Dukiełką przy ujściu do Jasiołki to właśnie z tąd brano wodę. Niestety budynek uległ całkowitemu zniszczeniu podczas pożaru który miał miejsce 22 września 1895 r. Z kronik Dukielskiej straży pożarnej wiemy, że pożar był groźny , zostało poparzonych kilka strażaków. A z danych historycznych jest mało informacji o produkcji piwa i wódki (gorzałki) . Nie jest znana budowa browaru i gorzelni jedynie można przypuszczać, że stało się to przed rokiem 1875. Browar i gorzelnia wchodziły w skład zespołu pałacowego na przełomie XIX i XX wieku do historii przeszły już wtedy wina, które z Dukli uczyniły wcześniej bogate miasto. Ich pozostałości w postaci piwnic ciągnące się pod rynki9em nie zostały w całości zbadane.
( Ruiny borwaru i gorzelni w Dukli )
sobota, 22 października 2016
piątek, 21 października 2016
Notes Poetycki - Antologia - Czyli Patronat
Ostatnio informowałam, że Zaczytana patronuje Antologii „Notes poetycki, który jest zbiorem wierszy różnych poetów. Zbiorem wypełniony różnymi emocjami, którymi przesiąknięte są jego strony. Na jego kartach poznacie i radość i smutek. Jak to Ania Ziemba- Lonc napisała na pierwszych stronach notesu, nieodłącznym atrybutem każdego poety jest notes. „Zeszyt myśli „ nie tylko tych zapisanych na papierze, ale także tych, które uleciały w otchłań niepamięci i chociaż zrodziły się z prawdziwych emocji, uczuć, wrażeń-na zawsze zostają już tajemnicą. Ja myślę, że każdy z nas ma taki „ zeszyt myśli „ ponieważ każde myśli powstają w głowie każdego z nas, niektórzy te myśli zapisują na kartkach papieru a niektórzy noszą je w sercach.Każdy, kto sięga po poezję, próbuje otworzyć swoje serce na radość, a zarazem smutek, nie boi się melancholii ani nostalgii w swoim życiu. Dlatego z całego serca pragnę wam polecić „Notes Poetycki „ a także tomiki poezji.
Nakładem
krośnieńskiego Wydawnictwa Armagraf ukazała się właśnie
antologia "Notes Poetycki" pod redakcją Anny Ziemby-Lonc.
W publikacji znalazły się wiersze 66 autorów z całej Polski.
Pomysł
zbiorowej publikacji zrodził się w internetowej grupie pod taką
samą nazwą, ale wzięli w niej udział nie tylko autorzy zrzeszeni
w tej grupie. Założeniem projektu była, obok promocji polskiej
poezji, integracja poetów początkujących i tych z dorobkiem
twórczym. Być może ten projekt stanie się dla niektórych
sposobem na „wyjście z wirtualnego świata”, u innych zaś
zainicjuje przygodę z internetowym gronem poetów. - pisze we
wstępie Anna Ziemba-Lonc - Są wśród nas autorzy bardzo młodzi
(duchem albo metryką), umysły świeże i lotne, pełne wiary w moc
pióra i nadziei, że współczesna poezja podbije serca
tradycjonalistów. Bywają twórcy dojrzali, przeświadczeni o
słuszności liryki konwencjonalnej, chłodno oceniający „wierszowe
eksperymenty”. Ale wszystkich łączy miłość do poezji, swoboda
wyrażania siebie w wierszach, i chyba nie mają racji ci, którzy
przekonują, że nigdy nie piszą z autopsji. Każdy wiersz jest
integralną częścią swojego autora, który jak rodzic daje mu nowe
życie i wypuszcza na świat albo, w obawie o bezpieczeństwo, zamyka
w dębowej szufladzie. Niektóre z tych wierszy dostały pozwolenie,
by zaistnieć w Notesie...
Promocja
książki odbędzie się w ramach spotkania z Ruchem Poetyckim
"Zgrzyt" - 26 października 2016 w Muzeum Regionalnym w
Brzozowie.
Polski BookTag
( zdjęcie z prywatnych zdjęć Zaczytanej . A na nim kawałek Malowniczej Dukli )
Zapraszam na Polski BookTag , do którego nominowała mnie Monika z Książkowy świat Moniki .
1. Ulubiona polska książka.
Ulubiona hmm . Agnieszka Lis - Pozytywka lubie do niej wracać i często to robie .
2. Ulubiony polski autor.
Dość trudne dla mnie pytanie . Lubie dużo polskich autorów dlatego nie mogę się zdecydować na jednego .
3. Ulubione Wydawnictwo.
Kobiece , Editio / Helion
3. Ulubione Wydawnictwo.
Kobiece , Editio / Helion
4. Lubiany przez ciebie klasyk napisany przez Polaka/ Polkę.
Zdecydowanie „Lalka” Bolesława Prusa.
5. Polski gniot.
hmm dużo ich jest i nie umiem jednego wybrać .
6. Która polska okładka podoba ci się bardziej niż jej zagraniczny pierwowzór.
Ciężki wybór i nie umiem tak wybrać na szybko .
7. Jaka książka według ciebie powinna pozostać w oryginalnej okładce?
Jak dla mnie jest ich sporo i długo można by tak było wyliczać . ;)
8. Na jaką polską premierę aktualnie oczekujesz?
Zdecydowanie na Edyta Kowalska - Ścieżki Przyszłości , na K.N. Haner - Na szczycie 2. Gra o miłość ( która ma premierę w tym miesiącu ) i na Aleksandra Szoć - Ostatni Oddech .
9. Wolisz krakowskie czy warszawskie targi książki?
Niestety nie miałam okazji być ani tu ani tu z powodów osobistych lecz bliżej mi do Krakowa niż do Warszawy .
10. Wymień swoich ulubionych polskich booktuberów/ blogerów książkowych.
Na blogi swoich koleżanek / kolegów a także innych osób zaglądam często i powiem wam że wszystkie są moje ulubione i nie umiem tak wybrać z marszu kilka . A booktuberów oglądam rzadko więc nie mam swoich ulubionych .
Nominuję:
1. Książkowa Dusza ,
2. Zagubieni w świecie książek
3 . Lottaczyta
czwartek, 20 października 2016
LIEBSTER BLOG AWARDS
LIEBSTER BLOG AWARDS
Liebster Blog Awards - To wyjątkowa nominacja przyznawana blogerom, przez blogerów, takie wyróżnienie. Dzięki niemu możemy podzielić się ciekawymi linkami z czytelnikami i docenić pracę innych blogerów.
Krótko o zasadach: Po odebraniu nagrody należy odpowiedzieć na 11 pytań otrzymanych od osoby, która Cię nominowała. Następnie Ty nominujesz 11 osób (informujesz je o tym, np. na FB, blogu) oraz zadajesz im 11 pytań. Nie możesz nominować bloga, który Cię nominował
Do LBA nominowała mnie Dorota z Przeczytanki za co dziękuję ;)
Moje odpowiedzi na 11 pytań od Przeczytanki:
1.Gdybyś mógł/mogła przenieść się w czasie to do jakiej epoki i dlaczego?
Hmm .sama nie wiem ;)
2 .Wymień trzy rzeczy, które zabrałbyś/zabrałabyś na bezludną wyspę.
hmmm. na pewno bez książki nigdzie się nie wybieram baaaa. bez tony książek ! . Na pewno bym zabrała jeszcze mojego chłopaka i hmm . sama nie wiem bo najważniejsze będę mieć ;D
hm
3.Gdybyś na jeden dzień mógł/mogła zamienić się życiem z dowolną osobą, to kto to by był i dlaczego?
Z nikim nie chcialabym się zamienić.
4. Jaka jest Twoja ulubiona piosenka?
dużo mam ulubionych piosenek . ;)
5 .Czego nigdy nie zrobiłbyś/zrobiłabyś publicznie?
ah . napewno bym nie śpiewała publicznie
6 .Twoja wymarzona praca to?
oczywiście praca w bibliotece . ;)
7. Co Cię najbardziej wkurza u najbliższych przyjaciół?
hm . nieszczerość w niektórych sytuacjach , albo gdy o czymś powinnam wiedzieć i dowiaduje się ostatnia a sprawa mnie dotyczy .
8.Jaki powinien być Twój idealny partner życiowy?
Ja swoijego idealnego partnera znalazła choć wiem nie ma takich ale my się dopasowaliśmy w miare idealnie i się uzupełniamy . Nawet jeźeli się w czymś nie zgadzamy to zawsze któreś idzie na kompromis .
9.Do jakich postaci książkowych jesteś podobny/podobna Ty i Twoja rodzina?
Hm jeszcze takiej nie znalazłam lub nie zauważyłam , ;)
10. Na romantyczną kolację wolałbyś/wolałabyś zjeść mięso, sałatkę czy deser? Dlaczego?
Ciekawe pytanie , chyba to by zależało jak bardzo bym była głodna i czy by to przygotowała moja druga połowa czy kucharz w resteuracji .
11. Gdzie widzisz siebie za 10 lat?
Gdzie widze się za 10 lat dobre pytanie , ale ja nie wybiegam w taką przyszłość , zobaczymy co los nam da i jaką drogą przyjdzie nam iść . Po ostatnich trudnych chwilach, sytuacjach w moim życiu nie planuje co będzie za 2 , 3 , 5 a może 10 lat .
Moje pytania:
1. Jaki masz swój ulubiony rodzaj książek ?
2. Czy lubisz poezje ?
3. Gdzie widzisz swój rozwój blogerski za 2 , 3 lata ?
4. Jak to się stało że postanowiłaś założyć bloga książkowego a nie innego np . tesotawnie czegoś ?
5. Co Cię motywuje gdy masz tzw. "jesienną depresje " i nie masz ochoty czytać ani pisać o książkach?
6. Twoje największe marzenie związane z blogierm ?
7 . Twój ulubiony autor / autorka i dlaczego właśnie on/ ona ?
8. Czy miałaś chwile zwątpienia by zostawić to wszystko i przestać być w blogosferze ?
9 .Gdzie lubisz najbardziej czytać ? z kawą czy herbatą a może innym napojem ?
10. Jakie masz plany na najblisze miesiące jako blogerka ?
11. Czy uważasz że przyjaźń miedzy blogerami / blogerkami istnieje ?
Nominuję:
1. Czytaninka
2. Lottaczyta
3. Papierowy Bluszcz
4.Zabubieni w świecie książek
5.Książkowy świat moniki
6. Stan : Zaczytany
7. Recenzje Agi
8. Poligon Domowy
9. Książkowa Dusza
10. Marta w śród ksiażek
11. Inna perspektywa
Małgorzata Liput - Dotyk Chwili - tomik poezji
Jak wiecie poezja nie należy do łatwych, pisanie recenzji tomików też do łatwych nie jest. Nie każdy sięga po poezje i nie każdy lubi ją czytać. Dlaczego ? Poezja jest melancholijna, nostalgiczna. Każdy wiersz w tomiku u każdego czytelnika jest odebrany inaczej. Inne odczucia, refleksje goszczą u każdego z nas. Z tomikiem „Dotyk" Chwil Małgorzaty Liput spędziłam więkoszść popołudnia przy ciepłej herbacie, przy piecu siedziałam i się zagłębiałam coraz bardziej. Najbardziej spodobał mi się jeden wiersz. :
Za bardzo
Zawsze zastanawiam się, gdy sięgam po tomik poezji i go czytam jak autor potrafi sprawić, że czytelnik, który sięga po niego potrafi przejść z momentów szczęśliwych, a zarazem do momentów smutnych. Tomik „ Dotyk Chwil „ wywołał dużo u mnie emocji zarówno tych dobrych, jak i tych złych. Poezja skłania nas do różnych przemyśleń, skłania nas również do różnych zastanowień nad życiem. Czytelnik, który sięga po poezje wychodzi z nowym doświadczeniem, z nowymi przemyślami, z nowym spojrzeniem na dane rzeczy, osoby . Nie każdy jest gotowy sięgnąć po poezje w danym czasie czasem trzeba do niej dojrzeć by móc się z nią zapoznać. Jak wspomniałam wcześniej poezja,potrafi być melancholijna i nie każdy może lubić poezje. Osobiście uważam, że trzeba sięgać po poezje, bo wnosi nam ona coś do życia, zmienia nas w małych stopniach. Chciałabym wam przedstawić jeszcze jeden wiersz, który siedzi mi w głowie i pewnie długo z niej nie wyjdzie. A jest to:
Taniec ze śmiercią \
uczymy się chodzić
a potem tańczymy
z wiatrem złudzeń
do muzyki własnego losu
gubimy kroki w labiryncie grzechu
i zbyt zajęci
zachowaniem rytmu
nawet nie dostrzegamy
kiedy tańczymy ze śmiercią
Tomik poezji „Dotyk Chwil „ Małgorzaty Liput jak najbardziej polecam a ja zabieram się za kolejny tomik autorki.
Za bardzo
polubiłam
czyjeś smutne oczy
w jednej chwili
niewinnie
i szczerze
za radosne iskierki
które się w nich
przy mnie zapalają
polubiłam
czyjś uśmiech
ten dla mnie
na powitanie
nawet tę dziwną tęsknotę
którą czuję
gdy jest obok
a zbliża się pożegnanie
polubiłam
ZA BARDZO
Zawsze zastanawiam się, gdy sięgam po tomik poezji i go czytam jak autor potrafi sprawić, że czytelnik, który sięga po niego potrafi przejść z momentów szczęśliwych, a zarazem do momentów smutnych. Tomik „ Dotyk Chwil „ wywołał dużo u mnie emocji zarówno tych dobrych, jak i tych złych. Poezja skłania nas do różnych przemyśleń, skłania nas również do różnych zastanowień nad życiem. Czytelnik, który sięga po poezje wychodzi z nowym doświadczeniem, z nowymi przemyślami, z nowym spojrzeniem na dane rzeczy, osoby . Nie każdy jest gotowy sięgnąć po poezje w danym czasie czasem trzeba do niej dojrzeć by móc się z nią zapoznać. Jak wspomniałam wcześniej poezja,potrafi być melancholijna i nie każdy może lubić poezje. Osobiście uważam, że trzeba sięgać po poezje, bo wnosi nam ona coś do życia, zmienia nas w małych stopniach. Chciałabym wam przedstawić jeszcze jeden wiersz, który siedzi mi w głowie i pewnie długo z niej nie wyjdzie. A jest to:
Taniec ze śmiercią \
uczymy się chodzić
a potem tańczymy
z wiatrem złudzeń
do muzyki własnego losu
gubimy kroki w labiryncie grzechu
i zbyt zajęci
zachowaniem rytmu
nawet nie dostrzegamy
kiedy tańczymy ze śmiercią
Tomik poezji „Dotyk Chwil „ Małgorzaty Liput jak najbardziej polecam a ja zabieram się za kolejny tomik autorki.
środa, 19 października 2016
Steena Holmes - Dziecko wspomnień
Dziecko wspomnień to piękna, a zarazem niezwykła opowieść o cierpieniu, bólu, stracie, a także o niespełnionym macierzyństwie. Poznajemy Dianę, młodą kobietę po 30-stce, która wraz z mężem poświęciła swoje życie karierze i pracy. Jak prawie każda teraz rodzina pnie się na kolejnych szczeblach zawodowych , a decyzję o dziecku zostawia na później. Gdy Brian mąż Diany dowiaduje się, że kobieta jest w ciąży szaleje z radości i ze szczęścia, w przeciwieństwie do swojej żony.
Wynika to z przykrej przeszłości Diany, kiedy była małym dzieckiem. Gdy kobieta jest w zaawansowanej ciąży Brian niespodziewanie uzyskuje propozycje awansu, lecz wiąże się on z wyjazdem za granicę. A także z zostawieniem żony i dziecka na jakiś czas.
Po roku Diana jest szczęśliwą matką małej Grace, oddaje się macierzyństwu w całości i nie wyobraża sobie zostawić mała, choć na chwilę. Do tej pory jej mąż nie wrócił z Londynu i nie ma od niego żadnych oznak życia.
Książka opowiada nam historię o matczynej miłości, jaką potrafi dążyć matka córkę. A także opowiada o bólu, cierpieniu i tęsknoty.
Głowna bohaterka powraca po mału do rzeczywistości i godzi się z tym, co przyniósł dla niej los.
Książka porusza dość ciekawą problematyka dlatego książkę czyta się przyjemnie, łatwo i potrafi pochłonąć tak czytelnika, że nie chce się od niej oderwać. Historia Diany i Briana wywołuje dużo emocji, potrafi wzruszyć do szpiku kości.
Za możliwość przeczytania książki dziękuje wydawnictwu Kobiece.
Wynika to z przykrej przeszłości Diany, kiedy była małym dzieckiem. Gdy kobieta jest w zaawansowanej ciąży Brian niespodziewanie uzyskuje propozycje awansu, lecz wiąże się on z wyjazdem za granicę. A także z zostawieniem żony i dziecka na jakiś czas.
Po roku Diana jest szczęśliwą matką małej Grace, oddaje się macierzyństwu w całości i nie wyobraża sobie zostawić mała, choć na chwilę. Do tej pory jej mąż nie wrócił z Londynu i nie ma od niego żadnych oznak życia.
Książka opowiada nam historię o matczynej miłości, jaką potrafi dążyć matka córkę. A także opowiada o bólu, cierpieniu i tęsknoty.
Głowna bohaterka powraca po mału do rzeczywistości i godzi się z tym, co przyniósł dla niej los.
Książka porusza dość ciekawą problematyka dlatego książkę czyta się przyjemnie, łatwo i potrafi pochłonąć tak czytelnika, że nie chce się od niej oderwać. Historia Diany i Briana wywołuje dużo emocji, potrafi wzruszyć do szpiku kości.
Za możliwość przeczytania książki dziękuje wydawnictwu Kobiece.
wtorek, 18 października 2016
Jesienny wieczór poetycko muzyczny z Małgorzatą Liput
Dnia 18 października (wtorek) o godzinie 17nastej miałam przyjemność uczestniczyć w wieczorku poetycko-muzycznym Pani Małgorzaty Liput w Krościenku Wyżnym.
Na spotkanie dostałam zaproszenie od organizatorów wieczorka Gminnej Biblioteki Publicznej w Krościenku Wyżnym oraz Stowarzyszeniu „ Dębina”oraz samej autorki.
Na wieczorku poetyckim mogliśmy usłyszeć o najnowszym tomiku „ Meandry milczenia „ a także jak powstawały wiersze oraz o czym autorka myślała, kierowała się podczas ich pisania. Autorka pasją opowiadała nam jak powstawały dane wiersze i niektóre z nich czytała. W tle grała cichutko muzyka , a my mogliśmy się zatracić w atmosferze i klimacie dzisiejszego wieczoru.
W drugiej części mogliśmy posłuchać koncertu Piotra Rogali, który skomponował muzykę do wierszy Pani Małgorzaty.
W drugiej części mogliśmy posłuchać koncertu Piotra Rogali, który skomponował muzykę do wierszy Pani Małgorzaty.
Po spotkaniu mogliśmy zakupić najnowszy tomik oraz poprzednie tomiki autorki , porozmawiać z nią w trakcie podpisywania książek a także był mały poczęstunek ;)
Subskrybuj:
Posty (Atom)